Παιδοδοντία και προληπτική οδοντιατρική είναι στενά συνυφασμένες, γι’αυτό ανατρέξτε στο κεφάλαιο της προληπτικής οδοντιατρικής για περισσότερες λεπτομέρειες και πληροφορίες.

Συνίσταται η πρώτη επίσκεψη στον οδοντίατρο να γίνεται στην ηλικία των 18 μηνών, ώστε να αξιολογηθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης τερηδόνας.

Πολλοί γονείς έχουν την πεποίθηση ότι τα παιδικά δόντια δεν πειράζει εάν σαπίσουν, γιατί θα αλλαχθούν. Αυτό δεν είναι σωστό, διότι:

• Η υγεία των παιδικών δοντιών είναι προυπόθεση για την υγεία των μόνιμων. Όταν ένα παιδικό δόντι έχει γύρω του μικρόβια είναι πολύ πιθανό το αντίστοιχο μόνιμο να παρουσιάσει προβλήματα ή ακόμη και να μην μπορέσει να ανατείλει στο στόμα, αφού οι ρίζες των παιδικών δοντιών είναι σε στενή επαφή με τα μόνιμα δόντια που έρχονται από κάτω.
• Πολλά παιδικά δόντια παραμένουν στο στόμα του παιδιού για αρκετά χρόνια μέχρι να αλλαχθούν. Όλο αυτό το διάστημα είναι ανούσιο το παιδί να ταλαιπωρείται από πόνους, παυσίπονα και τυχόν αντιβιώσεις.
• Τα παιδικά δόντια εκτός των άλλων, διατηρούν και τον χώρο στον οποίο θα βγει αργότερα το αντίστοιχο μόνιμο δόντι. Εάν η δομή των παιδικών δοντιών καταστραφεί από τερηδόνα, είναι πιθανόν να προκύψουν στο μέλλον ορθοδοντικά προβλήματα (τα μόνιμα δόντια να είναι στραβά) και το παιδί να πρέπει να βάλει σιδεράκια που αλλιώς θα είχε αποφύγει.